Niestety nie da się tego udowodnić. Mała aktywność słońca była przez dziesięciolecia, a ile mamy takich opisów jw.? Jestem tego samego zdania co Tomasz N: opis wyglądu słońca pasuje jak ulał do zanieczyszczenia górnej warstwy atmosfery. Biorąc pod uwagę miejsce obserwacji, śmiało można założyć, że przywiało pył znad Sahary.
Sam temat jest ciekawy, ale czemu ograniczony do XVII wieku? Największe zmiany polityczne w Europie i Ameryce to wiek XVIII. Czy wiek XVIII, zwany "wiekiem ostrych zim", nie obfitował w ekstremalne zjawiska pogodowe?
Nie można się z tym zgodzić - minimum Maundera przypada jednak na lata 1645-1715 - liczba plam na Słońcu w ciągu 60 lat była mniejsza niż współcześnie w ciągu roku.
Między 1645 a 1715 odnotowano mniej plam, aile w przeciągu 60 lat XX w. rozbłysło i zgasło przeszło 100 000 plam, to na ostatnie sześć dekad XVII w. przypadło ich jedynie 100. W świetle relacji astronomów od lat czterdziestych XVII wieku zanikła korona słoneczna widoczna podczas całkowitego zaćmienia Słońca.
Faktycznie i ja nieprecyzyjnie napisałem, stan atmosfery (jej przejrzystość) to efekt głównie zapylenia i tlenków siarki, aktywność Słońca mogła jedynie wzmóc taki stan rzeczy.
Jeszcze kilka ekstremów z tego okresu (wybranych) w różnych regionach świata:
- El Nino/Południowe Wahanie w połowie XVII wieku miał dwukrotnie większą aktywność niż normalnie (1640, 1641, 1647, 1650, 1652, 1655 i 166)
- zakres anomalii temperatur na Pacyfiku w rejonie Galapagos w latach czterdziestych XVII w. był największy w przedziale czasu 1600-2000
- niższa temperatura Słońca obniżyła temperatury na północnych szerokościach od pięciu do dziesięciu razy więcej niż na równiku
- rok 1637 był w Szkocji najsuchszym w ciągu dwóch dekad
- wskutek gwałtownych mrozów andaluzyjskie zbiory w 1647 r. były najgorsze w stuleciu
- władca Kangxi, który zapoznawał się z raportami pogodowymi wspomniał:
"gdy podróżowałem w Jiangan przed osiemnastym dniem trzeciego miesiąca, młoda pszenica nadawała się do jedzenia. Dziś, nawet w połowie czwartego miesiąca, pszenica nie była koszona. Słyszałem także, w Fuijan, gdzie nigdy nie pada śnieg, zaczęło śnieżyć od początku panowania naszej dynastii"
/tj. od 1636 r.; R.B. Marks "Tigers, Rice, Silk and Silt. Environmet and Economy in Late Imperial South China", Cambridge 1998/
- rok 1637 jest odnotowywany jako jeden z najmroźniejszych w historii
- koloniści w Nowej Anglii w latach 1641-1642 doświadczyli drugą najmroźniejszą zimę stulecia
- w Nowy Rok 1641 r. i listopadzie 1642 r. Tokio pokrył śnieg, zdarzyło się to w tak wczesnej porze jeszcze tylko dwukrotnie w 1699 i 1802 roku
- odtworzenie rocznych temperatur w Chinach od 1370 r. wskazuje najniższą amplitudę w połowie XVII w.
- na półkuli północnej lato 1641 r. należało do trzech najzimniejszych odnotowanych w przeciągu ostatnich sześciu stuleci, w roku 1643 było dziesiąte w tejże hierarchii, a w 1642 r. dwudzieste ósme
- między 1643 i 4671 archipelag Indonezji nawiedziła susza - najdłuższa od ostatnich czterech stuleci
- rok 1640 w północnych Chinach był najsuchszym odnotowanym na przestrzeni ostatnich pięciu wieków
- rok 1641 w centralnych Chinach był najsuchszym odnotowanym na przestrzeni ostatnich dwóch wieków
- w latach 1639-1643 poziom wody w jeziorze Czad spadł do najniższego poziomu jaki kiedykolwiek odnotowano
- w latach 1640-1643 Nil osiągnął jedne ze swych najniższych poziomów
- w 1641 r. Wielki Kanał w prowincji Shandong wysechł po raz pierwszy od czasu swego powstania
Mało prawdopodobne. Musielibyśmy założyć, że była wtedy permanentna cyrkulacja powietrza w kierunku wschodnim, co ze względu na ruch obrotowy ziemi jest niemożliwe. Poza tym andezytowe lawy wulkanów Wysp Liparyjskich są dość dużej gęstości i produkują materiał piroklastyczny o sporych ziarnach, który opada blisko miejsca erupcji.
(...)
Żeby być dobrze zrozumianym - uważam, że ekstremalne warunki pogodowe: ostre zimy, susze, powodzie, zaćmienia słońca, deszcze meteorytów, itp, były katalizatorami zmian politycznych i gospodarczych w ciągu całej historii, ale nie ich przyczyną.
I w takim rozumieniu to widziałem zakładając temat.
W swym eseju "Of Seditions and troubles" Francis Bacon ujął to w ten sposób;
"kiedy któryś z czterech filarów rządu zostanie poruszony, bądź osłabiony (są to religia, sprawiedliwość, rada i skarb), człowiek musi się modlić o dobrą pogodę"
Tomasz N. napisał: Dlaczego niemożliwe ?
Harry napisał: Mało prawdopodobne
Przynajmniej w zakresie istnienia pyłów w atmosferze, które zaciemniały słońce nad Barceloną, o ile zgodzimy się, że były to pyły a nie gwałtowne zmniejszenie aktywności słonecznej. Jeśli chodzi o niemożliwe, to odnosiło się tylko do permanentnej cyrkulacji powietrza w kierunku zachodnim (błąd w poprzednim poście !). Pomiędzy 30 a 60 stopniem szer gogr. północnej, przeważający kierunek wiatru to południowo-zachodni, taki był w epoce lodowcowej, taki jest dzisiaj, w tym też kierunku przesuwają się lokalne niże i wyże.
Oczywiście możemy założyć, że na skutek wybuchu wulkanu zaburzone zostały wszystkie zjawiska pogodowe, woda w okolicy Azorów zrobiła się zimna, a w pobliżu Islandii gorąca, a wulkan Volcano nagle zaczął produkować drobny pył który dostaje się górne warstwy atmosfery.
Tymczasem przyjmując, że przyroda nie zwariowała, mamy proste przeniesienie pyłu znad Sahary Zachodniej, który zresztą się zdarza, a jak pamiętam kiedyś przywiało go nawet nad Polskę. Ale podobnie jak carantuhill upierać się nie będę. Bardziej mnie intryguje, czy to czasami słoneczko nam tak nie zbladło.
To nie tylko wyspy liparyjskie, pomiędzy 1638 i 1655 w rejonie Pacyfiku nastąpiło ponad dwanaście większych erupcji w rejonie równika.
Trudno z pyłem saharyjskim wiązać obserwację nieba w Korei, gdzie astronomowie stale odnotowywali:
"niebo dookoła pociemniało i zszarzało, jakby opadał na nie jakiś pył".
/Yi Tae-Jin "Meteor Fallings and Other Natural Phenomena between 1500-1750, as Recorded in the Annals of the Choson Dynasty (Korea)"/
